23 SEPTEMBER 2015 10:19 | RON VAN WIERINGEN |  13
Onlangs botste ik met een mok thee tegen een collega aan. De oorzaak was een onoverzichtelijke hoek, waardoor we elkaar te laat zagen. Geen van ons had bedacht dat er wel degelijk iemand zou lopen, ook al konden we die niet zien. Kahneman legt in zijn boek ‘Thinking, fast and slow’ uit waarom mensen niet in staat zijn rekening te houden met de mogelijkheid dat ze iets niet weten. Dat klinkt als een open deur, maar is daarom niet minder waar.

4 september 2015 13:08 | Ron van Wieringen |
‘Hee kereltje, hoe is ’t?’, vraagt de oude man aan het jongetje. De eerste zit zich al de hele dag te vervelen op een stadsbankje; de tweede staat, aan de hand van zijn moeder, in de rij voor de ijscokar. ‘Goed, meneer.’ ‘Hoe oud ben je?’ ‘Elf, meneer.’ 'Al in de brugklas?’ ‘Groep acht, meneer.’ ‘Zwemdiploma’s?’ ‘A en B, meneer.’ ‘En je voetbalt natuurlijk?’ ‘Eh… ik houd eigenlijk meer van hockey.’ De oude man kijkt hem vragend aan: ‘Waarom?’ Het jongetje valt stil. En dat is het einde van het gesprek. De vraag ‘waarom’, is zoals bijna altijd, te moeilijk.